Wilki w swojej obecnej formie
istnieją od milionów lat i podczas ostatniego zlodowacenia rozprzestrzeniły się
na całym świecie tworząc w drodze ewolucji podgatunki. Zamieszkują wszystkie
typy środowiska, od arktycznej tundry i stepów rosyjskich, aż po Azję, Europę,
Amerykę czy Bliski Wschód. Normalnie żyją w ściśle zhierarchizowanych watahach
liczących od 5 do 10 osobników. Czasami podczas bardzo srogich zim watahy łączą
się w większe stada, ale nigdy nie przekraczają one około 20 sztuk. Wataha
składa się z dwóch bardzo dobrze zorganizowanych hierarchii. Na czele, której
stoi basior i wadera. Jest to zazwyczaj para alfa i doskonale można ją
rozróżnić po dominującym zachowaniu jak i poddańczym reszty stada. Wilki są
bardzo terytorialnymi zwierzętami i wielkość swojego rewiru markują znakami
zapachowymi i dźwiękowymi.
Latem
wilki za dnia drzemią a nocą wyruszają w poszukiwaniu pożywienia, zdarza się że
za dnia także wędrują, Zimą mogą być aktywne całą dobę zależnie od sytuacji. W
okresie letnim gdy żyją mniejszymi watahami polują raczej na zwierzynę mniejszą
taką jak myszy czy zające, sporadycznie na zwierzynę płową, ale wówczas tylko
na osobniki nie nadążające za stadem - młode, stare, czy chore. W okresie
zimowym liczniejsze watahy polują na zwierzynę łowną większe stado jest wstanie
upolować dużego zwierza bez większych problemów. Wilki posiadają skomplikowane
systemy wybierania ofiar jak i polowania. Są szybkie i odporne na zmęczenie,
potrafią w ciągu jednej nocy przebiec ponad sto kilometrów, mogą więc
powiększać swoje terytorium łowieckie bez konieczności zmiany gniazda. Nawet
karmiące wadery mają zwyczaj oddalania się od nory na znaczną odległość.
Dopiero gdy brak zwierzyny w lasach i zaczyna doskwierać im głód zbliżają się
do ludzkich osad. Na terenach o dużej gęstości zaludnienia wyjątkowo tylko
pojawia się przed zapadnięciem zmroku.
WIlki
mają bardzo skomplikowany system porozumiewania się, dużą role odgrywa mowa
ciała, ale także różnorodne odgłosy (szczekanie i wycie).
Niegdyś wilk był zaciekle tępiony, co doprowadziło do drastycznego spadku pogłowia tego gatunku. W wielu krajach wzięty pod ochronę, w Polsce, od 1998 są chronione w całym kraju.
Niegdyś wilk był zaciekle tępiony, co doprowadziło do drastycznego spadku pogłowia tego gatunku. W wielu krajach wzięty pod ochronę, w Polsce, od 1998 są chronione w całym kraju.
Kilka ras
wilków:
Canis
lupus OCCIDENTALIS WILK
SZARY
Canis
lupus NUBILUS WILK
"MEKSYKAŃSKI"
WILK
BIAŁY WILK
GRZYWIASTY
WILK TASMAŃSKI WILK FALKLANDZKI
Obecnie
przypuszcza się, że
jest to już gatunek wymarły.
|
Żył na Falklandach gdzie został
całkowicie wytępiony przez osadników.
|