"Szczęścia człowieka zaczyna się wtedy, gdy zapominając o sobie, zacznie żyć dla bliźnich."

piątek, 25 maja 2012

Świat wilków

Wilki w swojej obecnej formie istnieją od milionów lat i podczas ostatniego zlodowacenia rozprzestrzeniły się na całym świecie tworząc w drodze ewolucji podgatunki. Zamieszkują wszystkie typy środowiska, od arktycznej tundry i stepów rosyjskich, aż po Azję, Europę, Amerykę czy Bliski Wschód. Normalnie żyją w ściśle zhierarchizowanych watahach liczących od 5 do 10 osobników. Czasami podczas bardzo srogich zim watahy łączą się w większe stada, ale nigdy nie przekraczają one około 20 sztuk. Wataha składa się z dwóch bardzo dobrze zorganizowanych hierarchii. Na czele, której stoi basior i wadera. Jest to zazwyczaj para alfa i doskonale można ją rozróżnić po dominującym zachowaniu jak i poddańczym reszty stada. Wilki są bardzo terytorialnymi zwierzętami i wielkość swojego rewiru markują znakami zapachowymi i dźwiękowymi.
Latem wilki za dnia drzemią a nocą wyruszają w poszukiwaniu pożywienia, zdarza się że za dnia także wędrują, Zimą mogą być aktywne całą dobę zależnie od sytuacji. W okresie letnim gdy żyją mniejszymi watahami polują raczej na zwierzynę mniejszą taką jak myszy czy zające, sporadycznie na zwierzynę płową, ale wówczas tylko na osobniki nie nadążające za stadem - młode, stare, czy chore. W okresie zimowym liczniejsze watahy polują na zwierzynę łowną większe stado jest wstanie upolować dużego zwierza bez większych problemów. Wilki posiadają skomplikowane systemy wybierania ofiar jak i polowania. Są szybkie i odporne na zmęczenie, potrafią w ciągu jednej nocy przebiec ponad sto kilometrów, mogą więc powiększać swoje terytorium łowieckie bez konieczności zmiany gniazda. Nawet karmiące wadery mają zwyczaj oddalania się od nory na znaczną odległość. Dopiero gdy brak zwierzyny w lasach i zaczyna doskwierać im głód zbliżają się do ludzkich osad. Na terenach o dużej gęstości zaludnienia wyjątkowo tylko pojawia się przed zapadnięciem zmroku.
WIlki mają bardzo skomplikowany system porozumiewania się, dużą role odgrywa mowa ciała, ale także różnorodne odgłosy (szczekanie i wycie).
Niegdyś wilk był zaciekle tępiony, co doprowadziło do drastycznego spadku pogłowia tego gatunku. W wielu krajach wzięty pod ochronę, w Polsce, od 1998 są chronione w całym kraju.

Kilka ras wilków: 


 Canis lupus OCCIDENTALIS                                                      WILK SZARY


 














Canis lupus NUBILUS                                   WILK "MEKSYKAŃSKI"
  











             WILK BIAŁY                                                                  WILK GRZYWIASTY



















WILK TASMAŃSKI                                              WILK FALKLANDZKI


 Obecnie przypuszcza się, że
 jest to już gatunek wymarły.
    
Żył na Falklandach gdzie został 
całkowicie wytępiony przez osadników.